PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA
Podłoże powinno być stabilne i oczyszczone z zanieczyszczeń mogących osłabić przyczepność gipsu, zwłaszcza z kurzu, brudu, olejów, tłuszczów, resztek tynków, powłok malarskich i środków antyadhezyjnych. Słabo związane części podłoża należy odkuć, a fragmenty osypliwe dodatkowo oczyścić za pomocą szczotki drucianej. Przy bardzo dużej chłonności podłoża zaleca się zastosowanie jednego z Preparatów Gruntujących Euro- Grunt, natomiast gładkie podłoża o niewielkiej chłonności Preparatem Gruntującym Inter-Grunt. Wszystkie elementy stalowe mogące bezpośrednio stykać się z zaprawą powinny być zabezpieczone antykorozyjnie.
PRZYGOTOWANIE ZAPRAWY
Suchą mieszankę należy równomiernie wsypać do naczynia z odmierzoną ilością czystej wody, w proporcji około 0,50 litra wody na 1 kg gipsu i pozostawić na okres 3–5 minut, a następnie wymieszać ręcznie lub mechanicznie do uzyskania jednorodnej masy bez grudek i nieroztartych składników. Masa nadaje się do użycia bezpośrednio po wymieszaniu i zachowuje swoje parametry około 45 minut. Przed rozmieszaniem kolejnej partii materiału pojemnik dokładnie oczyścić z resztek związanej zaprawy, ponieważ może ona skracać czas wiązania następnego zaczynu.
SPOSÓB UŻYCIA
Technologia przyklejania płyt gipsowo-kartonowych do ścian uzależniona jest od stopnia równości podłoża i wymiarów pomieszczenia. W przypadku równych podłoży klej gipsowy nanosi się na płytę ułożoną poziomo na podłodze, punktowo, w postaci placków o średnicy około 10 cm i grubości ok. 20 mm w rozstawie co 30–40 cm oraz dodatkowo kilku rozciągniętych placków wzdłuż krawędzi płyty. Po naniesieniu kleju, płytę unosi się do pionu (we dwie osoby) i dociska do ściany. Do ustalenia położenia płyt można użyć gumowego młotka i długiej łaty. Zalecane jest jednoczesne przyklejanie dwóch lub trzech sąsiadujących płyt, co pozwoli na bieżąco korygować ich położenie i zapewni uzyskanie równej, zlicowanej powierzchni. Przyklejając płyty, należy pozostawić szczeliny około 10 mm pomiędzy płytą a podłogą, oraz 5 mm pomiędzy płytą a sufitem. Umożliwią one swobodną cyrkulację powietrza i pozwolą na prawidłowe związanie kleju gipsowego. Płyty nie powinny się również wzajemnie bezpośrednio stykać – należy pozostawić pomiędzy nimi przerwy o szerokości około 2 mm. W przypadku większych nierówności podłoża lub niewielkich wymiarów pomieszczenia, zalecane jest nanoszenie placków kleju bezpośrednio na ścianę – poprzez różnicowanie ich grubości oraz odpowiednie rozłożenie na ścianie, można uzyskać równą płaszczyznę. Przy znacznych nierównościach podłoża, przekraczających 20 mm, zalecane jest wstępne wyrównanie powierzchni ściany poprzez przyklejenie do niej „na placki”, w rozstawie co 60 cm, pasków płyty gipsowo-kartonowej o szerokości około 10 cm. Przyklejone paski powinny tworzyć układ drabiny, składającej się z elementów poziomych i pionowych, tworzących równą płaszczyznę. Po związaniu kleju gipsowego, do tak przygotowanego „rusztu” przykleja się właściwą warstwę płyt. Na bardzo równych podłożach możliwe jest rozprowadzenie kleju pacą ząbkowaną (wysokość zębów 8 mm), wyłącznie na spodniej powierzchni płyty. Przyklejanie i korygowanie położenia płyty możliwe jest przez około 10-15 minut od momentu nałożenia kleju gipsowego (w zależności od temperatury otoczenia i chłonności podłoża). Do spoinowania płyt Gipsem Szpachlowym F lub Delta, można przystąpić po całkowitym związaniu kleju.
ZUŻYCIE
Średnio zużywa się ok. 2,5–5,0 kg na 1 m2, w zależności od stopnia równości podłoża i przyjętej metody klejenia.
NARZĘDZIA Wiertarka wolnoobrotowa z mieszadłem, wiadro z elastycznego tworzywa, narzędzia tynkarskie ze stali nierdzewnej (paca stalowa, paca ząbkowana, szpachelka, kielnia), gumowy młotek, łata. Narzędzia należy czyścić czystą wodą, bezpośrednio po użyciu.
PRZECHOWYWANIE I TRANSPORT
Okres przydatności kleju gipsowego wynosi 12 miesięcy od daty produkcji umieszczonej na worku. Materiał przewozić i przechowywać w szczelnie zamkniętych workach, na paletach, w suchych warunkach. Chronić przed wilgocią. Nieprzestrzeganie w/w zaleceń może mieć wpływ na parametry użytkowe produktu.
